zondag 6 december 2015

ANTON KORTEWEG - Ons huis




ONS HUIS

Ons huis is blauw en ligt vlak bij een singel.
Eén kamer is geheel voor mij alleen.
Ik kijk het donker in en zie drie lichtjes.
Je denkt toch niet dat ik daaraan geen hoop ontleen?


Uit: Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu. Meulenhoff, 2015.
Foto: Siti Wahyuningsih, juni 2014.



www.alberthagenaars.nl


vrijdag 13 november 2015

ROXANA DONCU - Op Kerstavond




OP KERSTAVOND

“Papa, papa,” schreeuwt een goudgelokte jongen
In wiens ogen onwetendheid zoveel vragen oproept
“Waar zijn we?”

Ik zit weer bij de vijver te zonnen
Dorstig koudbloedig reptiel dat ik ben.
Licht verschuift in warme lijnen op de brug
Waaronder geen boot voorbij vaart.

Apa arde. Water brandt in mijn moedertaal,
De jongen ziet de boot.
Niet geankerd, maar geparkeerd,
Als papa een woord mist.

“Ge-pa-keed papa” echoot hij trots
Op wat hij weet.
“Dit zijn de dokken”, gaat papa verder,
Vergenoegd een leraar
Voor zijn zoon te kunnen zijn.

Spoedig zal Vadertje Kerstmis aankomen
Rustig varend in zijn zwaanvormige boot
Voortgestuwd door dolfijnen.

Hij komt van over de grote Wateren van het Zijn
Een oceaan ver verwijderd,
Zacht schommelend onder de sterrenhemel.

In een taal die nog niemand heeft geleerd,
Noch vader, noch zoon
Zal hij een verhaaltje onder elk kussen schuiven
Bedoeld voor in de dromen.

“Papa, papa” schreeuw ik over de vijver tot het niets,
“zal je jouw verhaal aan mij vertellen?”



On Christmas Eve, translated by Roxana Doncu herself from Romanian.
Nederlandse vertaling: Albert Hagenaars



www.alberthagenaars.nl

zaterdag 31 oktober 2015

HILDE KETELEER - Een kerstgedicht voor bossen en politici



EEN KERSTGEDICHT VOOR BOSSEN EN POLITICI

Net zo min als glühwein gloeit (sterren in de nacht, die wel)
En een rendier rent (over het poolijs, nee toch)
Is het moeilijk te geloven in het zogenaamde politieke spel.
Spelen, in een bos bijvoorbeeld, doen ze dat nog?



www.alberthagenaars.nl

zaterdag 19 september 2015

WILFRIED ADAMS - Schicklgruber



SCHICKLGRUBER

1. (Bij wijze van kerstwens)

Alsof het nog 1888 was.

Alsof niet het gas en de lijken
in de groeve tot krengen bijeengelogen,
starend met grote bijstere ogen
die omhoog die éne ster blijven zien.

Alsof niet ras en gas en as,
niet het vlees verschrompeld aan de knoken,
niet huid en haar, niet het uitgebroken
goud van honderdduizenden tanden.

Alsof ik van je houden kon.
Alsof ik mijn eigen laf geblaf niet kende,
Mijn bladderende tong, ontbladerde stem.

Alsof het sneeuw en kerstmis was
in Braunau am Inn, 1888.



2. (Bij wijze van voetnoot)

Vier maanden na kerstmis, 20 april
1889, schonk in Braunau
Klara, de derde vrouw van Alois

     - een choleriek beambte der douane,
     onwettig kind van Anna Schicklgruber,
     die als dienstmeid in Graz had ingewoond
      bij Frankenberger, een joods advocaat –

schonk in Braunau de zachte Klara Pölzl,
nichtje en derde vrouw van Alois,
na drie heel jong gestorven kinderen
het leven aan een welgeschapen zoon.

     Ze streelde, kuste, wiegde hem en zong:
     “Adolfchen, mein Delphinchen, starker Wolf”.


Met name, Uitgeverij P, 1997
Foto dichter: Bert Bevers


www.alberthagenaars.nl

zondag 31 mei 2015

GUILLAUME VAN DER GRAFT - Ongewoon kerstlied



ONGEWOON KERSTLIED

Europa, vriendin van de speelse
verlustiging van een god,
een Ander gaf u zijn steelse
verwittiging in de schoot.

Dit leven, door u ontvangen
en tien tijden lang beschut
gaat nu naar de breuk verlangen
en scheurt u in krampen stuk.

Het eind van de symbiose
van u met Gods wezenskern
is daar en de einders blozen
door 't floers van uw rood gekerm.

Gij stoot het heil uit uw lichaam
dat is wat een moeder doet,
gij voelt een stekende wig slaan
tussen u en uw bloed.

En wie hoort het ijle schreien
van God, op zichzelf terug
geworpen tussen uw dijen?
Gij ligt murw op uw rug.

Gij voelt alleen maar leegte
die midden in u ontstond,
maar ergens boven u steekt een
engel het licht aan de mond
en blaast het signaal van vrede
voorbarig de aarde rond.


Kerstmis 1950



www.alberthagenaars.nl

zaterdag 25 april 2015

WILLEM DE MÉRODE - Kerstmis



KERSTMIS

Over de wereld ging de lente komen.
Gods Geest is neergezweefd en als een dauw
Gedruppeld in de heete ziel der vromen
En deed een Kind ontluiken uit een vrouw.
Den hemelen ontvloeiden witte stroomen
Engelen, en hun blinken rees en neeg
En laaide bleek om werelds breede zoomen
En glansde maan en blanke sterren veeg.
Er is een beving door 't heelal gegaan.
God heeft het vaste middelpunt verschoven.
De hemel kwam rondom Maria staan
En daarom vlogen de engelen van boven.
Zij hield het Kind vast in haar arm gebogen
En toen het schreide heeft zij het ontdaan
En moede in haar nog vreemden schoot getogen.
En rond dien troon kwamen de herders staan.
Zij hadden hemels reivoerder verstaan,
Toen alle sterren Gode dreunend loofden.
Want toen het licht en de lofzangen doofden,
Vonden zij 't Kindeken en baden 't aan.



www.alberthagenaars.nl

zondag 29 maart 2015

ANONIEM - Een kindekijn is ons gheboren



EEN KINDEKIJN IS ONS GHEBOREN

Drie coonghen uit Orienten Quamen uut Jerusalem,
si vraechden waer is gheboren Die coninc der Joden:
Wi saghen in Orienten die sterre sijn
wi comen om 't aenbeden dat kindekijn.

Een kindekijn is ons gheboren in Bethlehem:
Des hadde Herodes toren. Dat scheen aan hem.

En doe die coon'ghen kwamen recht buiten Jerusalem;
mit vroochden dat si vernamen die sterre staen voor, Hem
ter tijt dat si vonden dat Kindekijn
in doekerkijn gewonden bij moeder sijn.

Een kindekijn is ons gheboren in Bethlehem:
Des hadde Herodes toren. Dat scheen aan hem.

Doe zi dat Kintjen vonden die wast dertien daghen out
si daer offerden daer ter steden wierooc ende gout
mit also grooter weerden, het was daer noot,
si vonden den opper-Coninc van haven bloot

Een kindekijn is ons gheboren in Bethlehem:
Des hadde Herodes toren. Dat scheen aan hem.



www.alberthagenaars.nl

zaterdag 28 februari 2015

BERT BEVERS - Wat het meeste bijbleef



WAT HET MEESTE BIJBLEEF

Er heeft nooit een jaar 0 bestaan. Hoe het
Hem na het 1ste is vergaan mag als bekend
worden verondersteld. Toen Hij in Bethlehem
ter wereld werd besteld had in Rome Augustus

lichte buikpijn van te veel vijgen, en noemde in
Keriot de kleine Judas Simon zwijgend vader.
Veel nader valt er niet te verklaren aan wat jaren
later in de grijzen, witten, zwarten uit het Boek

der Boeken over herders en over sterren staat.
Verhalen deden de ronde. Oosterse mannen
brachten een cadeau. Maar wat de kleine Hem
het meeste bijbleef was de warmte van de ezel,

en de os, en vooral het sissen van het pissen

in het stro.



Gepubliceerd op KEMP=MAG, december 2011.
Foto auteur: Yella Arnouts



www.alberthagenaars.nl

vrijdag 2 januari 2015

NICO VERHOEVEN - Witte kerstmis



WITTE KERSTMIS

Een sneeuwval mijn ziel in december
een witgeschraapt engelenhoesten
in het brons van de nachtnegerin

daarboven de ogen gelaten
gedoornde stokbloeiersvreugd o
geloof in een wiekende vogelwei plukbaar
een ingehouden sneeuwen omhoog!

wordt het een stand of een stamelend smeltbeeld
met tintelhanden luchthartig gestreeld,
zo is dit wintervermaak mij een feestplein-
antwoord dan, liefste, mijn opgericht sneeuwen,
zijn wij elkander geen aangedaan hoofd?

christus geboren is ons beloofd

‘in ontzagwekkend bekommerde vlakken
voel ik de vrouw in haar waterzwaar haar
valt zij uiteen en ik kan het niet stelpen
vang als geboorte zo oud als de wereld
aan in het ademen
dooi is de dag.’



Uit: Verzamelde Gedichten
Uitgeverij: De Bezige Bij, 1975



www.alberthagenaars.nl