KERSTSTAL
De donkere dagen van december werden
door het licht van engelen gebroken.
We zagen het licht van een peertje dat boven
de kribbe hing als warmtebron, voor het kindje
Jezus. Mijn broer maakte uit waar de herders
moesten staan. Ik zette de drie koningen
naast elkaar achter de schapen, ezel en os.
In het nieuwe jaar was de kerststal niet meer hetzelfde.
Het hoofd van de herder, dat uit onze handen was gevallen,
intussen gelijmd. De schapen graasden op een andere plek
in de heilige weide van mos dat we uit het bos
gehaald hadden, in het donker. De boswachter
waakte over dennenbomen en mos en
diefstal was een zware kinderzonde in die dagen.
Het licht van de engelen met hun witte kleden gaf glans
aan elke voorspelling. Vrede. Dat niets meer breekt.
Dat elke geboorte een wonder is. Dat dit blijvend is.
Nieuwe Gedichten, Demer Press, (2e druk), 2009.
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten