*
O eewige wijsheit, daer menich jaer
Die oude vaders openbaer
Om riepen met penitencien swaer,
Ghy sijt ons nu gegeven.
O Adonay, o Heere groot,
Ghy hebt aensien ons groote noot,
En sijt in eender mager scoot
Als een cleyn kint gelegen.
O wortel van Yesse, want ghy sijt
Die suete weerde gebenedijt,
Daer God af Woude in deser tijt
Mensceliker natueren leven.
O sloetel heer davids ewich goet,
Ghy hebbet uwen grammen moet
Al gewandelt un oetmoet
En onsen val vergeven.
O blickende raey des hemels troon,
Ghy sijt die eeuwige sonne scoen
Ende eender puerder mager soen,
Daer hemel ende eerde voer beven.
O coninc des volcx, gelooft sydy,
Dat ghij ballinge maket vri,
Des moet u een yegelijc, wie hy sy,
Ewige glorie gheven.
O edel coninc Emanuel,
Wy weten allegader wel,
Dat ghy ons moecht ende niemant el
Die ewige glorie geven.
Uit: J.J. Mak – Middeleeuwse kerstliederen,
Utrecht-Brussel, 1948.
Afbeelding: Aanbidding der koningen van Abraham Bloemaert (1564 - 1651).
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten