WINTER 2003
Takken worden balken in vaders kerststal
op het dressoir en het riet van zijn dak
dat we zwijgend in de polder sneden
biedt zekerheid voor alle vragen van later.
De herders staren naar moeder in de keuken,
als een moeder gelukkig voor vele nieuwe jaren,
onwetend van haar kalmerende kanker, die onze
nooit gevoerde gesprekken nog steeds verdiept
En de koningen, elk gedreven door eigen angst,
verhalen van een ster maar bedoelen troost.
Het meest weten de beesten, alleen zij nemen
net als het kind waar wat werkelijk voorvalt:
hoe uur na uur, eeuw na eeuw, een dunne laag
woestijnzand zich op de kribbe afzet, zand
uit het tweestromenland, rood en plakkerig,
van duizend verlangens en dat ene.
Uit: Drijfjacht, Doorgeverij Zinderend, 2005.
Foto auteur: Siti Wahyuningsih.
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten