OP KERSTAVOND
“Papa, papa,” schreeuwt een goudgelokte jongen
In wiens ogen onwetendheid zoveel vragen oproept
“Waar zijn we?”
Ik zit weer bij de vijver te zonnen
Dorstig koudbloedig reptiel dat ik ben.
Licht verschuift in warme lijnen op de brug
Waaronder geen boot voorbij vaart.
Apa arde. Water brandt in mijn moedertaal,
De jongen ziet de boot.
Niet geankerd, maar geparkeerd,
Als papa een woord mist.
“Ge-pa-keed papa” echoot hij trots
Op wat hij weet.
“Dit zijn de dokken”, gaat papa verder,
Vergenoegd een leraar
Voor zijn zoon te kunnen zijn.
Spoedig zal Vadertje Kerstmis aankomen
Rustig varend in zijn zwaanvormige boot
Voortgestuwd door dolfijnen.
Hij komt van over de grote Wateren van het Zijn
Een oceaan ver verwijderd,
Zacht schommelend onder de sterrenhemel.
In een taal die nog niemand heeft geleerd,
Noch vader, noch zoon
Zal hij een verhaaltje onder elk kussen schuiven
Bedoeld voor in de dromen.
“Papa, papa” schreeuw ik over de vijver tot het niets,
“zal je jouw verhaal aan mij vertellen?”
On Christmas Eve, translated by Roxana Doncu herself from Romanian.
Nederlandse vertaling: Albert Hagenaars
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten