WINTER
Winter is een dichter
in de kou
wanneer de takken
breken in hun oksels
de wind zo wit
als gipsen draad gespannen
boven verglaasde beken
de kerstnacht lijkt één
groot verdriet
wanneer de huizen barsten
van gezwollen ingewanden
en wat al droefenis
in vastgevroren ogen
rond tafels naakt
van afgedekt vertier
champagne op het tafelkleed
gestolde eiwitdraden op
verkleumd gazon.
Laat de minnaars juichen
en wintervogels kraken in
hun kleren:
zij wachten op het licht
december, steek de toortsen uit!
Uit: Het eiland van elkaar
Uitgeverij P, 2006
www.alberthagenaars.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten